Странствувањето на Чајлд Харолд

"Странствувањето на Чајлд Харолд" е долга наративна поема во четири дела напишана од Лорд Бајрон. Поемата е објавена помеѓу 1812 и 1818 година. Tаа ги опишува патувањата и размислувањата на еден млад човек кој е разочаран од светот, кој е изморен од животот на задоволство и веселба и бара дистракција во странски земји. Во поширока смисла, тоа е израз на меланхолијата и разочарувањето што го чувствува генерација уморна од војните во постреволуционерната и наполеонската ера. Насловот потекнува од терминот childe, средновековна титула за младо момче кое е кандидат за витез.

Поемата беше широко имитирана и придонесе за култот на залутаниот бајронски херој, кој паѓа во меланхолична мечта, додека размислува за природните пејсажи околу него. Неговата автобиографска субјективност беше широко влијателна, не само во литературата, туку и во уметноста на музиката и сликарството, и беше влијателен додаток на европскиот романтизам.