Humanitarno razaranje Jugoslavije

Dejvid Gibs snažno se obrušava na američki militarizam i ekspanzionizam. Njegova je osnovna pretpostavka da se agresivna američka politika, koja je do 1989. opravdavana pretnjom Sovjetskog Saveza, nakon završetka hladnog rata ništa nije promenila, te da je, upravo suprotno, postala još agresivnija. Građanske sukobe u Jugoslaviji, američki stratezi su iskoristili za pronalaženje novog, post-hladnoratovskog, opravdanja za postojanje NATO saveza (koji je inače par exellence hladnoratovska tvorevina) kao i za održavanje nivoa državnih izdataka za vojsku i naoružanje. Gibs je, tako, pokazao da su humanitarne intervencije na Balkanu pomogle u ustanovljavanju novih, potpuno patvorenih razloga militarizma. Jugoslovenski slučaj poslužio je da se intervencije SAD posmatraju kao dobronamerne, čak altruističke, i ovo se pokazalo kao korisno za opravdavanje skoro svih američkih akcija u inostranstvu. Sve svoje tvrdnje profesor Gibs je argumentovao koristeći brojne izvore: od novinskih članaka, preko svedočenja u Haškom tribunalu, biografija glavnih učesnika tragičnih događaja na Balkanu sa kraja XX, zvaničnnih izveštaja zapadnih vlada kao i brojnih drugih svedočanstava.