Nojeva barka – ll deo – 1965-2000

Slikar, istoričar umetnosti, teoretičar i likovni kritičar Miodrag B. Protić u drugoj knjizi svoje memoarsko-esejističke proze nastavlja da ispisuje svoje viđenje onih godina svoga života u kojima je bio najaktivniji kao javna ličnost, kao pokretač gradnje i prvi direktor Muzeja savremene umetnosti u Beogradu (1959-1980), kao značajan slikar modernog izraza, kao teoretičar i siguran tumač savremene umetnosti i njenih ideja. Paralelno sa autobiografskim slojem, Miodrag B. Protić govori i o susretim sa značajnim ličnostima svetske kulture i umetnosti, o posetama poznatim muzejima i galerijama u Evropi i Americi radi ugovaranja izložbi u Muzeju savremene umetnosti, u koji su, pored naših umetnika, sa svojim radovima dolazili i najznačajniji svetski slikari, vajari i grafičari. U poslednjem poglavlju knjige autor u tonu pesnika melanholije i prolaznosti sumira svoje bogato životno, teorijsko i umetničko iskustvo o XX veku, veku ''izneverenih iluzija'' i poremećenih vrednosti na svim poljima društvenog i političkog života jugoslovenske zajednice, i daje svoju viziju umetničkih kretanja na kraju veka. Stoga je Nojeva barka ne samo jedno od najznačajnijih ostvarenja savremene srpske memoarsko-autobiografske proze nego i snažna subjektivna projekcija umetničkih i društvenih kretanja u XX veku. To jedna od retkih knjiga iz našeg vremena kojoj će se vraćati mnoge buduće generacije čitalaca i stvaralaca umetničkih vrednosti.