Stereofonija : teorija i praksa : primena SRA (Stereo Recording Angle) u snimanju muzike

Usmerenost mikrofona i njegova pozicija u odnosu na zvučni izvor može dati dobar odnos između direktnog i reverberantnog zvuka.Na žalost broj raspoloživih mikrofonskih sistema i tipova mikrofona je relativno limitiran i oni svi bez izuzetka imaju fiksirane karakteristike. Svaki od postojećih mikrofonskih sistema može biti dovoljan u određenim situacijama, međutim ni jedan od njih ne može se smatrati optimalnim za sve vrste sterofonskog snimanja. Pravilnim izborom mikrofonskog sistema, želimo da slušalac iskusi prirodnu suštinu originalnog zvučnog izvora. Osobine zvučne slike ogledaju se u slojevitosti i promenljivosti prostora čiju iluziju ona stvara.

Zvučnim zapisom može se težiti da ta iluzija prostora bude što vernija slika realnog prostora ili pak da se stvori sasvim autonoman prostor, tj. iluzija prostora, čija zvučna slika ne odgovara optičkoj stvarnosti. Zvučna slika koju slušalac doživljava je nametnuta od strane dizajnera zvuka. Balans, zvučna perspektiva, lokalizacija zvučnih izvora u zvučnoj slici itd. odluka su dizajnera zvuka. Jako je bitna i njegova veština prenosa svih ovih parametara do slušaoca i ako je to verno prenešeno, onda će taj snimak zauvek ostati deo umetnosti snimanja zvuka.