Anti-autobiografija

Poznati sebe – osim što je to čuvena maksima, u isti mah je i imperativ koji se ostvaruje uvek na jedinstveni način. Birajući neobičnu početnu perspektivu, Todor Kuljić svojom novom knjigom na njega, upečatljivo odgovara.

Pružajući otpor društvenoprihvatljivoj autobiografiji, Kuljić se preispituje do dubine sopstva, i to tako da dodiruje one delove sebe koje je smatrao ili smatra građom svojih naučnih (socioloških) uverenja i, tome sledstveno, svog odnosa prema društvenim i profesionalnim prilikama.

Ova (anti) autobiografija “idejnog apatrida” duboko uranja u teren nekoliko društvenih nauka i humanističkih disciplina, pri čemu autor s pravom teži narativnoj harmoniji, svestan njenog značaja za “izoštravanje samoviđenja”. Anti-autobiografija jeste sociološka, antropološka, istorijska, filozofska i psihološka studija, ali i važno svedočanstvo o jugoslovenskom i srpskom društvu nakon “otapanja jednopartijskog glečera”.

Autor demonstrira kako se autobiografska dramaturgija prošlosti povija pod različitim okolnostima, pa u tom smislu preispituje sopstveni otpor nosiocima moći posredstvom kontrasećanja. Nudeći složenu metodologiju samoviđenja, on tvrdim i beskompromisnim samopropitivanjem na vlastitom primeru pokazuje šta je to profesionalna autobiografija.

Anti-autobiografijom Kuljić je u svoj impresivni dosadašnji naučni opus uvrstio knjigu u kojoj nudi novo viđenje autobiografije uopšte, ostajući dosledan opredjeljenju naučnika i nadograđujući svoje ranije teorijske postavke.