Itika Jeropolitika @ Vuk : mali prostonarodni slavenoserbski roman

Glavni junak ovoga romana je Vuk Stefanović Karadžić, ali i VUK kao jedno od vrhovnih božanstava stare srpske religije. Kroz fragmentarno-biografsku (ili parabiografsku?) priču o velikom književno-jezičkom reformatoru, ispričana je i «biografija» srpske kulture od njenih početaka do 21. veka, kao i svojevrsna (takođe fragmentarna!) istorija Srba tokom tog perioda. Stoga pored glavnog junaka ovde kao važni akteri figuriraju i Nemanjići i antrpomorfizovani Deseterac, i Mehmed-paša Sokolović i bajkoliki Međedović, i «carstvujušči grad Vijena» i Beograd u vreme kneza Miloša, i Dositej Obradović i Vukov *Rječnik*, i Lukijan Mušicki i hajduk-Veljkova Krajina, i Prvi svetski rat i srpska umetnička avangarda, i Josip Broz Tito i Ivo Andrić, i t.d. Pošto je sam Vuk promenio tok naše jezičko-umetničke tradicije, Damjanov u savremenom kontekstu oživljava specifične jezike minulih epoha koje tematizuje njegov roman, sa jasnom autopoetičkom svešću o tome da su (vođeni sličnim razlozima!) slične diskurse negovali i jedan Koder, Crnjanski ili Pavić. Svako od 23 poglavlja ovoga romana počinje odgovarajućim amblemom (praćenim naslovom i stihovima!) iz barokne *Itike Jeropolitike, *koje potom autor preobražava u narativ zadržavajući ipak njihov izvorni – etički, gnoseološki ili eshatološki – smisao. Takva specifična šifra omogućava da se njegova *ITIKA JEROPOLITIKA**@**VUK* sasvim prirodno (i tekstualno uverljivo!) kreće od faktografsko-fikcionalnog, preko ljubavno-mitološkog, do ezoterijsko-mističkog pripovedanja...