Psihologija gomila

Ovo delo napisano je 1895. i najpoznatija je knjiga Gistava Le Bona (1841-1931), francuskog socijalnog psihologa i fizičara-amatera. Pod gomilom je ovaj autor podrazumevao organizovanu društvenu tvorevinu, u kojoj se formira kolektivna svest i u kojoj je individualnost pojedinca potencijalno izgubljena...

Le Bon smatra da u gomili pojedinac gubi identitet, postaje deo proseka i nije u stanju da pristupi delima koja zahtevaju velike intelektualne napore. Ovo delo govori i o duši gomile, osećanju i moralnosti, njenoj imaginaciji i religioznim oblicima koje dobijaju sva ubeđenja gomila. Autor u ovom delu klasifukuje gomilu, progovara i o zločinačkoj gomili, biračkoj gomili, ali i poroti u krivičnom sudu, kao i o parlamentarnoj skupštini. Le Bon je među prvima istakao da se gomile moraju voditi, usmeravati, dajući mnoga rešenja iz psihologije masa koji bi služili ovom cilju. Ovaj autor je obeležio jednu epohu i na području sociologije i psihologije masa, a potreba za tumačenjem gomile čini se da nikada ne prestaje da biva kako neophodna, tako i aktuelna.