Slučajna istorija

Tekstovi sabrani u ovoj knjizi pisani su za novine u periodu 2019–2020, a nazvani su Slučajna istorija. Inspiraciju za naslov autor je pronašao u sudu glasovitog filozofa Karla Lovita, uglednog nemačkog mislioca dvadesetog veka. On je u svojoj knjizi Svjetska povjest i događanje spasa napisao: „Čini se da povješću umjesto uma i providnosti upravlja slučaj“.

Iza naslova knjige Luke Mičete kriju se kratke biografije slučajeva iz istorije, koje su, neretko, prethodile sudbonosnim događajima. Od slučajne istorije do istorije kao sudbine, često se moglo videti, pa i kroz ove tekstove – nije velika razdaljina ako je uopšte i ima. Kao od stare latinske mudrosti – Istorija je učiteljica života – pa do svojevrsnog paradoksa Hane Arent – Mi možemo da učimo od istorije samo zato što smo u stanju da od nje ne učimo.

Knjiga je namenjena svim zaljubljenicima u istoriju, a radoznali čitalac otkriće zanimljive priče iz povesti Poljske, Rusije, Kine, Amerike, Srbije… Pisani prijemčivim novinarskim jezikom, ovi tekstovi čitaju se poput najuzbudljivijih istorijskih romana, a mnoštvo informacija upija se sa lakoćom.

Osvetljavanje trenutaka iz prošlosti U knjizi Slučajna istorija nalazi se petnaest eseja, uslovno nazvanih, slučajevi, važnih za razumevanje istorije, tog krvavog kataloga borbi za moć, u kojima Mičeta iznosi mnoštvo podataka koji su manje ili gotovo nepoznati široj čitalačkoj publici. Sagledavajući unutrašnje motivacije ali i spoljašnje manifestacije Mičeta nam u prvom tekstu pokazuje kako je, recimo, kapric madam Dibari, ljubavnice francuskog kralja, uticao na podelu poljske države.

Sudbina vasilevsa Andronika I Komnina koji od omiljenog čoveka carstva – došavši na vlast – postaje zločinac i koga je, na koncu, nemilosrdna svetina uz svakovrsna poniženja rastrgla na ulicama Carigrada može biti koristan primer jednog istorijskog slučaja potonjim vremenima i vlastodršcima. Slučaj hapšenja Staljinovog sina je jedna lična, porodična sudbina koja prerasta u istorijsku dramu, kada je su