Zabranjeni bez zabrane : zona sumraka jugoslovenskog filma

Knjiga Milana Nikodijevića “Zabranjeni bez zabrane” predstavlja početak vraćanja duga jugoslovenskoj kinematografiji. Naime, “crni talas” je umetnički najsnažnije razdoblje u istoriji jugo-filma, ulazak u svetsku kinematografiju, gde je za budućnost načinjeno rezervisano mesto, početak snažnog stvaralačkog zamaha koji će podstaći potonje umetnike da unapređuju film na ovim prostorima. Autor je svojim dosadašnjim radom već dao vidan doprinos rasvetljavanju ove do skora tabu teme, čineći to znalački i pouzdano, da o hrabrosti i ne govorimo, u svojim radio emisijama, a posebno na Festivalu filmskog scenarija u Vrnjačkoj Banji. Ova knjiga je samo prirodni nastavak te zapažene delatnosti i sublimat koji na jednom mestu omogućuje uvid u izvornu reč glavnih aktera crnog talasa. Nikodijević to čini vešto, koristeći se svojevrsnom dramaturgijom komparacije iskaza iz koje proističu “složeni” lični uglovi, međusobno suprotstavljene procene, ponekad grube optužbe, pa čak i na adrese “crnotalasne braće”. Poneke od iskaza Nikodijevićevih sagovornika, vreme je već demantovalo, većinu potvrdilo, ali, u svakom slučaju, budući čitalac će imati kompletnu informaciju kao i podosta naznaka o mnogim stvaralačkim i drugim karakteristikama naših najistaknutijih filmskih autora.