Бродот. Конзархија
Автор:
Томислав Османли
Издавач:
Магор |
Јазик:
Македонски |
Година:
2016
Оригинален наслов:
Бродот. Конзархија |
Бр. на страни:
203 |
Димензии:
20
|
Корица:
/
Бродот. Конзархија е третиот роман на Томислав Османли, еден од најљубопитните автори на македонската книжевна сцена, кај кој игриво се преплетуваат интересите за книжевноста, филмот, драмата и стрипот.
Бродот. Конзархија е дистописки роман од средината на XXI век, кој се обидува да ги открие својствата на новото прагматично време полно со симулакруми, со лажни стварности, кое во крајна линија и самото ќе се покаже како време на омасовени илузии и општи и лични прелаги. Во тоа време, покрај отуѓените карактери на својата негативна утопија, Османли го открива носталгичниот човек проектиран во блиската, отуѓена и хипер-меркантилна иднина.
Романот претставува продолжение на интересот на авторот за феноменот на играта на времето, на вистината, на реалноста и на илузијата, на симулакрумот, на холографот како надвладеана реалност... Авторот пишува за судбинските вредности и детерминанти, и повторно го става во фокус човекот – судбински или пак со игра на случајот – фрлен во хераклитовската река токму на свиоците од најбрзите, неизвесни, гранични струи на историјата...
Во време на зголемената понуда на идеолошките утопии, Османли во својот роман книжевно уверливо: релјефно, фабуларно, духовито и критички запловува во својата визија за иднината на овој дел од еден футуристички свет.
Бродот. Конзархија е дистописки роман од средината на XXI век, кој се обидува да ги открие својствата на новото прагматично време полно со симулакруми, со лажни стварности, кое во крајна линија и самото ќе се покаже како време на омасовени илузии и општи и лични прелаги. Во тоа време, покрај отуѓените карактери на својата негативна утопија, Османли го открива носталгичниот човек проектиран во блиската, отуѓена и хипер-меркантилна иднина.
Романот претставува продолжение на интересот на авторот за феноменот на играта на времето, на вистината, на реалноста и на илузијата, на симулакрумот, на холографот како надвладеана реалност... Авторот пишува за судбинските вредности и детерминанти, и повторно го става во фокус човекот – судбински или пак со игра на случајот – фрлен во хераклитовската река токму на свиоците од најбрзите, неизвесни, гранични струи на историјата...
Во време на зголемената понуда на идеолошките утопии, Османли во својот роман книжевно уверливо: релјефно, фабуларно, духовито и критички запловува во својата визија за иднината на овој дел од еден футуристички свет.
Оценки
Сѐ уште нема оценки.