Četiri tiranske godine

Sa završetkom Drugog svetskog rata, nova Jugoslavija se suočila sa velikim problemom obezbeđivanja kadrova za državne aktivnosti u oblasti inostranih poslova. Već prvih posleratnih godina na Pravnom fakultetu u Beogradu otvorena je Diplomatska škola, čiji zadatak je bio da prevaziđe ovaj problem. Polaznik druge generacije ove škole bio je i pisac ovih memoara, Trajko Lipkovski.

Po završetku dvogodišnjih studija, Lipkovski je postao službenik Državnog sekretarijata za inostrane poslove, gde je ostao kao diplomata od karijere sve do svog penzionisanja. Od početka se specijalizovao za susedne zemlje i zemlje socijalističkog bloka.

Godine 1975. Lipkovski odlazi za ambasadora SFRJ u Tiranu. To su godine zategnutih odnosa sa Albanijom, godine koje slede posle proglašenja novog ustava SFRJ, ustava koji je jugoslovensku federaciju pretvorio u konfederaciju šest republika i dve pokrajine. To su godine iredentističkog pokreta na Kosovu i Metohiji, parole „Kosovo – republika“ i pritiska na Srbe na Kosmetu.

Memoari koji se objavljuju u ovoj knjizi opisuju te četiri, kako ih je sam autor nazvao, tiranske godine. Oni predstavljaju autentično svedočanstvo jugoslovenskog diplomate o godinama značajnim za naredne događaje na Kosovu i Metohiji, Albaniji i susednim teritorijama jugoslovenskih republika Makedonije i Crne Gore koje naseljavaju Šiptari.