Двајца во едно срце

Лидија и Фреди. Фреди и Лидија. Беа заедно повеќе од десет години и мислеа дека нивната љубов е вечна. Ама погрешија. Повеќето животни пресврти се случуваат неочекувано, понекогаш незабележано се лизнуваат покрај нас, па ги забележуваме дури подоцна, ако воопшто ги забележиме.

Во болната игра на судбината, Лидија останува сама. Сака само да се заклучи во своите четири ѕида и плаче додека не остане без солзи. Единствено олеснување ѝ носат соништата: додека спие, како да влегува во некое паралелно сценарио во кое ништо не се сменило.

И така, токму кога ќе почне повторно да ги прави првите, срамежливи чекори во реалниот свет, Лидија чувствува дека повикот на минатото ја влече наназад, таму каде што и натаму е можен нејзиниот стар живот со Фреди.

Ама невозможно е истовремено да се живеат два животи. Ако сака да се врати во светот во кој Фреди и натаму е жив и е господар на нејзиното срце, мора да направи избор. Затоа што некој во нејзиниот нов живот – нејзиниот вистински живот – сака таа да остане.