Dvanaest

Poezija Selimira Radulovića nastaje iz doživljaja promašenosti čovekovog otuđenja u odnosu na Tvorca, Svedržitelja i Spasitelja, te pokušaja da se u svesti ponovo utvrde sadržaji koji su, naizgled, potpuno nestali iz svesti ne samo širih društvenih slojeva, nego i iz svesti dragocenih, spasonosnih pojedinaca, onih zbog kojih bi Bog spremno sačuvao svet od konačnog postradanja. U tom pogledu on nije u srpskom pesništvu baš sasvim usamljena pojava. Religijskom iskustvu, svako na svoj način, vraćali su sePoezija Selimira Radulovića nastaje iz doživljaja promašenosti čovekovog otuđenja u odnosu na Tvorca, Svedržitelja i Spasitelja, te pokušaja da se u svesti ponovo utvrde sadržaji koji su, naizgled, potpuno nestali iz svesti ne samo širih društvenih slojeva, nego i iz svesti dragocenih, spasonosnih pojedinaca, onih zbog kojih bi Bog spremno sačuvao svet od konačnog postradanja. U tom pogledu on nije u srpskom pesništvu baš sasvim usamljena pojava. Religijskom iskustvu, svako na svoj način, vraćali su