Istorija i predanje

Istorija i predanje – nova knjiga Miloša Kovića. Gde u identitetu jednog naroda prestaje predanje, a počinje istorija, a gde su oni neraskidivo povezani? Nova knjiga vodećeg srpskog istoričara je apologija onog osećanja vlastitog dostojanstva i trajanja koja postoji u našem narodu odvajkada, a koja je pod sistematskim napadom posledih nekoliko decenija.

Tekst „Ustaničko nasleđe Srpske crkve” možda je ključni tekst prvog dela knjige. U njemu se pokazuje do koje mere je upravo SPC bila neotuđivi deo svakog važnog događaja u srpskoj slobodarskoj tradicji. Nije bilo nijednog ustanka, borbe protiv okupatora ili značajnog događaja, popust 27. marta, u kome jerarsi naše crkve nisu bili među najaktivnijim učesnicima, ako ne i organizatorima.

U drugom delu knjige autor je posvetio dužnu pažnju onim delima i piscima koji su afirmisali ili omogućili da se zavetni smisao istorije, kao neprekidna prisutnost predanja, projavi i u modernom dobu. Predmet Kovićeve pažnje su vladike Amfilohije i Atanasije, vladika Nikolaj i Žarko Vidović. Takođe, autor je pisao i o dva velika sintetičara srpske istorije, Leopoldu Rankeu i Đoki Slijepčeviću.