Ovidijevo izgnanstvo

Ovo je (auto)biografska knjiga. Glavni junak je, dakle, Salim Baši lično, a uz njega, starorimski pesnik Ovidije, „njegov tajni pratilac koji ga drži za ruku”. Tu su i svi Bašijevi literarni dvojnici koji su, kao i on, upoznali dvostruki egzil, geografski i unutrašnji. Autor obilazi brojne gradove i u njihovom kamenju traži formu koju bi dao sopstvenom izgnanstvu. Zbog te, toliko univerzalne teme, vreme koje nam prikazuje traje od antičkog doba do, našeg, 21. veka.

Salima Bašija bi trebalo čitati jer je njegov raskošni stil istinska novina i otkriće. On se obilno hrani poezijom i čitava poglavlja pretvara u pesme u prozi, vodi razgovore sa likovima iz svojih knjiga, seje sumnju u neophodnost postojanja granica i vraća iz mrtvih velike pisce koji su obeležili mesta u koja će on preneti svoj egzil (Pesoa, Džojs, Tomas Man, Štefan Cvajg, Aleksandar Deblin, Lorka…). Ali to nije sve, „jer nijedna biografija nikada neće biti ravna istini koja se rodila u umetnikovoj laži”.
Mirjana Uaknin