Pustinja u prašumi

Osnovno polazište ovog umetnika glasi: pisac može bez jednog grada, grad ne postoji bez svojih pisaca. Zato je kao malo koji savremeni pisac sopstvenim stilom, sadržinom i formom, kao i društvenim problemima kojima se pozabavio u svojoj prozi, nastojao da Beograd u srpskoj književnosti dobije sopstveni znak, bar onoliko koliko je u prozi nobelovca Ive Andrića dobio Višegrad. Pustinja u prašumi je esejistička autobiografska proza strukturisana kao roman koji obuhvata period bolnih, hiperinflatornih devedesetOsnovno polazište ovog umetnika glasi: pisac može bez jednog grada, grad ne postoji bez svojih pisaca. Zato je kao malo koji savremeni pisac sopstvenim stilom, sadržinom i formom, kao i društvenim problemima kojima se pozabavio u svojoj prozi, nastojao da Beograd u srpskoj književnosti dobije sopstveni znak, bar onoliko koliko je u prozi nobelovca Ive Andrića dobio Višegrad. Pustinja u prašumi je esejistička autobiografska proza strukturisana kao roman koji obuhvata period bolnih, hiperinflatornih