Долга реса крај морето

Приказна за љубовта, пријателството, надежта и егзилот, која е актуелна и денес, и покрај тоа што се одвива во минатото.

Кон крајот на граѓанската војна во Шпанија, илјадници луѓе ја напуштаат земјата и преку Пиринеите бегаат во Франција. Меѓу нив се наоѓаат Росер, млада бремена жена, и Виктор Далмау, воен лекар и брат на загинатиот татко на детето на Росер. Со цел да преживеат, принудени се да склучат договорен брак. Потоа, заедно со уште две илјади шпански бегалци, успеваат да се качат на легендарниот брод „Винипег“, со кој познатиот поет Пабло Неруда, еден од ликовите во романот и чилеански конзул во Париз во тоа време, ја организира нивната евакуација во Чиле, држава што самиот Неруда ја опишува како: „долга реса крај морето“.

На новиот континент тие мора да се соочат со многу предизвици и во текот на неколку децении успеваат да живеат интегрирани во новата татковина, сè до државниот удар што ќе го собори претседателот Салвадор Аљенде, пријател на Виктор во играњето шах. Виктор и Росер повторно мора да го напуштат домот, но потоа, како што вели авторката: „ако човек живее доволно долго, круговите се затвораат“.