Граници

Да се имаат јасни граници е од суштинско значење за здрав, избалансиран начин на живот. Границата е линија на личната сопственост што ги означува оние работи за кои сме одговорни. Со други зборови, границите дефинираат кои сме, а кои не сме. Границите влијаат на сите области од нашиот живот: физичките граници ни помагаат да одредиме кој може да нѐ допре и под кои околности, менталните граници ни даваат слобода да имаме свои мисли и ставови, емоционалните граници ни помагаат да се справиме со сопствените емоции и да се ослободиме од штетните, манипулативни емоции на другите, духовните граници ни помагаат да ја разликуваме Божјата волја од нашата и ни даваат обновена стравопочит кон нашиот Создател. Често, христијаните толку многу се фокусираат на тоа да бидат полни со љубов и разбирање, и да бидат несебични, што ги забораваат своите граници и ограничувања. Кога ќе се соочат со нивното немање граници, прашуваат: „Можам ли да поставам граници и сепак да бидам добар човек?“; „Кои граници се дозволени?“; „Што ако некој се вознемири или се чувствува повреден поради моите граници?“; „Како да им одговорам на оние што имаат потреба од моите време, љубов, енергија или пари?“; „Зарем имањето граници не е себично?“; „Зошто се чувствувам виновен или се плашам кога размислувам да поставам граници?“. Д-р Хенри Клауд и д-р Џон Таунсенд нудат библиски засновани одговори на овие, но и на други тешки прашања, покажувајќи ни како да поставиме здрави граници со нашите родители, со сопружниците, со децата, со пријателите, со соработниците, па дури и со нас самите.