Ивана пред морето

Раскажувачката, од Париз, каде што живее сега, се враќа на словенечкото приморје за да ја исчисти куќата на покојната мајка. Има сериозен купувач. Во купот пожолтени фотографии наоѓа слика од баба си како со едната рака држи девојче, мајка ѝ, тогаш на околу пет години, а со другата се држи за бремениот стомак. Фотографијата е од 1943 година, време на тешки судбини и ненадејни пресврти. Што се случило со бебето кое го носи?

Романот на Вероника Симонити со неколку паралелни прикази од различни периоди и различни генерации од едно семејство нè соочува со колективното минато и личните судбини. Тие, судбините, не се движат само помеѓу Париз и Приморска, застануваат и во Горењска, Љубљана, низ други места, бегаат дури до Србија, но сите тие движења немаат сила да ги прекинат меѓучовечките врски. Дури и тешките времиња по завршувањето на војната се испишани со мекиот ракопис на авторката, која, секогаш од нова позиција, гледа кон нашите заеднички простори. Убав роман за неубавите времиња.