Тажниот гостин

На крајот, сè се сведува на (не)прифаќање на ранливоста на постоењето. Среде зима во туѓ град, еден млад човек почнува да ја раскажува својата приказна испреплетувајќи ја со туѓи биографии, за да не го изгуби чувството на припадност. Трагајќи по нејзината смисла, бара одговор за суштината на животот и смртта. Дали тој одговор лежи во архитектката Дорота, која со својата интелектуална енергија и егзистенцијалистичките монолози покренува уште повеќе прашања? Или пак во несреќниот Даријуш, хирург кој ја губи работата поради проблеми со алкохолот? Оваа книга е портрет на Градот – местото каде што се судираат индивидуалните судбини и универзалните правила, историските херои и настани и луѓето од сегашноста, кои заедно ја формираат сликата за Нештото и Ништото. Раскажувајќи општочовечки приказни, но користејќи ги сопствените искуства, Наврат создава филозофска приказна со импресивен и прецизен тон за едно недофатливо битие кое преку метафизичкото толкување ја бара смислата на постоењето.