Агнес

Јулија е господарка на сопствениот живот. Никој како неа не умее толку цврсто и разумно да ги држи конците на случувањата. Таа самата одлучува кога да забремени и на бременоста ѝ приоѓа со сета сериозност и деловна одговорност. Откако по неблагопријатниот тек на случувањата Јулија останува и без партнерот и без бебето, се решава да посвои дете. И тука навидум среќата ѝ се насмевнува: благодарение на способноста за преговарање успешно ја склучува зделката по која ја добива Агнес, новороденче од ромско потекло. Од овој миг натаму доволно ќе биде да се согласуваат и Јулија ќе успее од Агнес да ја создаде Анешка, девојчето од мечтите, кое нема ништо заедничко со ромскиот народ. За да ѝ успее планот, Јулија ја смислува приказната дека Агнес има кубанско потекло, која потоа ќе им ја продава и на Агнес и на светот. И покрај сите усилби, Јулија постојано во Агнес ќе го препознава „повикот на крвта“. А можеби, сепак, „повикот на крвта“ е само плод на предрасудите на Јулија?