Годината на бегалците

Дури и додека најскорешните бранови бегалци тековно создаваат итна светска криза, многу мигранти кои успеале да пристигнат во Европа сè уште се борат со предрасуди, сиромаштија и невработеност. Ниеден понов роман поубедливо не ги доловил секојдневните животи на ваквите мигранти од вториот роман на Санџив Сахота „Годината на бегалците“, којшто влезе во потесниот избор за Меѓународната Букерова награда во 2015 и ја доби Европската награда за литература во 2017 година.

„Годината на бегалците“ раскажува за смелите соништа и секојдневните борби на едно малку веројатно „семејство“ составено заедно од околностите. Тројца млади луѓе живеат во иста куќа во Шефилд, секој во бегство од Индија и во очајничка потрага по нов живот. Сите тие ја напуштиле Индија за да се населат во Велика Британија со разни лажни претставувања: Точи е човек од ниска каста кој нелегално пристигнал во Британија; Автар пристигнал со студентска виза, но има намера да бара работа; Рандип, пријател и сосед на Автар, дошол за да оформи лажен брак. Четвртиот протагонист, единствената жена, прифаќа да го помогне ова емигрирање плаќајќи голема лична цена: Нариндер е длабоко побожна девојка, родена и израсната во Англија, и планира да се омажи за Рандип и да стане неговата „виза жена“. Книгата осцилира меѓу годината што овие четворица ја поминуваат во Англија и испреплетеените приказни за нивното емигрирање.

Романот ја истражува широкоградоста на човековиот дух и моќта на хуманоста соочена со неверојатни страдања. Сахота го поместува едно од најитните политички прашања подалеку од реторичкото позирање и оспорувани статистики и право во доменот на хуманото.