Имот

Со овој роман со кој Тоци влезе во историјата на италијанската литература, а критиката го споредуваше со Кафка и со Достоевски и се смета за значајно дело на италијанската литература од првите децении на 20 век. Во „Имот“ тој го опишува светот на немирот, неспокојот и стравот предизвикани од контактот со реалноста којашто е заканувачка, мрачна, агресивна. Тоа е свет составен од трауми, отворени рани, длабоки повреди на личноста, каде што несовесните личности се подложни на влијанија и се однесуваат нелогично и со несвесни импулси. Тоци раскажува интригантна и смела приказна. Во романот „Имот“, Федериго Тоци се обидува да се наврати, иако без да ги негира неговите претходни иновации, на потрадиционалните стил и форма. Делото на Федериго Тоци го открива вкусот на најдобрата италијанска фантастика. „Имот“ завршува телеграфски, но страниците што го подготвуваат крајот на делото ѝ припаѓаат на големата литература.