Планино, убавице!

Еден планинарски дневник, а многу авантури!

Баба Вера се навраќа на далечната 1954 година и оттогаш редоследно ги раскажува своите дружби со планините. Водејќи дневник и собирајќи потписи од учениците, преку овие записи нè понесува и нас заедно со неа по маркираните, спирални патеки низ сите планини, низ сите врвови на тогашна Југославија, преку Кајмакчалан, Пелистер, Шар Планина, Титов Врв, Копаоник, Фрушка Гора, Словенечките Алпи и Триглав … сè до престолнината Белград, до другарот Тито… на нејзината најголема авантура – планинарската штафета.

Низ овој планинарски дневник таа неколку пати го освојува и нејзиниот омилен врв – Љуботен, а секое искачување е ново доживување.

Некогаш со соучениците, некогаш со планинарски друштва, некогаш со татко ѝ и другарите, нејзиниот дневник станува сè побогат со поминати километри, освоени врвови, изодени планини во време и невреме, описи, прекрасни пејзажи, слики, погледи, восхитувања…