Раскази ; На дното

/Севкупното книжевно дело на Максим Горки критиката го оценува како мошне значајно, исполнето со противречности, во основа реалистично, во делови или фази модерно, често социјално-дидактично. Нема сомнение дека неговото влијание е многу големо во развојот и подемот на руската советска литература. Сметан за голем пролетерски писател, читан и почитуван и надвор од Русија, Максим Горки спаѓа меѓу ретките автори кои од човечкото социјално дно се искачуваат до самиот врв на литературата, културата и општественото живеење. Тој предизвикува еднакво внимание и со своите литературни дела и со својата апаратна биографија. Познатиот руски книжевен критичар и теоретичар Борис Ејхенбаум, во есејот „Книжевниот лик на Максим Горки“, вака го коментира овој книжевен феномен:

„Горки ја изучуваше литературата попатно и влезе во неа со смелост што му ја влеала силната природа. Неговата појава меѓу руската книжевна интелигенција не беше ниту едноставен ниту обичен факт. Уште самиот негов псевдоним – ’Максим Горки‘ – ... имаше тогаш, во 90-тите години, особена смисла – смисла на предизвик, на дрскост што ја нарушува традицијата. Не беше тоа само псевдоним, – беше гест на новиот човек, којшто се јави како делегат на непросветените маси од бујното Поволожје... Не е случајно што во разни градови почнаа да се јавуваат лажни Горки, а новинарите го следеа во чекор. Го разгледуваа и го проучуваа како реткост. Беше тоа, се разбира, слава, но слава опасна, што ја создаде љубопитството на масата за новата варијанта на рускиот писател.“